. bir yorgun kuþ çiz omzuma uyusun arada kanatlasýn beni, kaldýrsýn bazen ben ona gökyüzü denizi buruþturup atalým kimi çöl upuzun uzansýn bazý bir çiçeði aðlayayým uzun, daðýnýk ve evsiz o an için bir tek ,çok yol geleyim
içimden kazýnan o körpe karanlýk ve dili mahrem bir yalnýzlýk yeri o kuþun sýrtýna yüklenip kendimi geçivereyim þu kalabalýk kafes üzerinden dudaðýnda gül kanayan kadýnlarý görüp sileyim bulut pamuklarýyla. seni hemencecik bileyim Mart buzundan yükselen uçurum ve Aðustos gölgelerini týrmanan güneþ yakýnýmda bu bir armaðan.
aðlamak; gül bebeklere ölü babalarýnýn baþýnda taþýn aðýrlýðýnca duran
bir yorgun kuþ çiz omzuma gözleri bir çiçek sessizliði rüzgar yalayan atlar ve kýmýldanan yeþil çimenlerin diyarýndan alýp getirsin senden beni .
Sosyal Medyada Paylaşın:
CigdemGüner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.