Nakarat

Uyan,biliyorum olduðun yerde güneþ var,
O da özlemiþtir sesini,þarkýlar söyle!
Hani sesine hasret ya gökyüzü,duvar.
Durma,durma,çýðlýk çýðlýða þarkýlar söyle.
Bir bilet alayým koþa koþa,
8 numaralý koltuða düþünmeden oturayým
Ayrýlýk ezgileri sussun,sen þarkýlar söyle.
Çalmayayým kapýný,kim o deme,
Ben olduðumu bil
Sessiz sessiz gireyim,
Ben çayý demleyip yumurta kýrarken,
Sen beceriksizliðimi seyret öyle.
Þarkýlar söyle.
Çaylarýmýz karýþsýn kahvaltý masasýnda,
Hasretimiz erisin,
Ben sensiz geçen günlerden bahsetmeyeyim
Sen de tavanýn içine düþen yumurta kabuklarýndan.
Sadece nakaratlar dökülsün reçel bulaþmýþ dudaklarýndan.
Baþ harflerimiz yanyana gelince gülümse.
Þarkýlar söyle.
Dýþarý çýkalým,insanlar bize baksýn
Biz el ele yürürken
Kaldýrýmlar çiçek açsýn
Ýnsanlar,evler,sokak lambasý,trafik ýþýklarý
Hissederken soðuðu,tüm varlýklar
Biz yanalým.
Bir araba korna çalsýn,
Aldýrmayalým.
Þarkýlar söyle.

-Kahraman YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: