PAPATYALAR

Aþkým papatya fallarýna kaldý, sensiz neyleyim.
Ki demiþti: “Allah sevdiðine kavuþtursun beyim.”
Yalnýz “ÂMÝN” demek, yetmiyormuþ gayrý ne diyeyim.
Anladým, sensiz yalan dünyada, artýk hiçbir þeyim.

Her ümit edip, elime aldýðým papatya yalan.
Seviyor, sevmiyor demek düþtü, senden bana kalan.
Zaten bu belirsizliktir, beni dertten derde salan.
Senden geriye bir ömür ki, o da gün gün azalan.

Koparýp birini, olmadý diðerini yokladým.
Her seviyoru iþittiðimde, akmadan çaðladým.
Sevmiyoru, zaten daha baþlamadan yalanladým.
Her bitiriþte, seni düþünüp kahredip aðladým.

Kabahat, papatya yapraklarýnda deðil o mutlak.
Onlar sevgime karþýlýk, kurban olan birer adak.
Her adakta, bana geri geleceðini umarak.
Artýk biliyorum, yalnýz beni sevmeyeceðin hak.


Yazan: Eza - Berkefti
Sosyal Medyada Paylaşın: