Aşk-ı Masal
Bu masal…
“Bir varmýþ bir yokmuþ” la baþlamadý
“Bir sevmiþ” , “iki çok sevmiþ” ve sonra ”hep sevmiþ” diye baþlayýp devam ediyor…
Genç bir kýzdý
Bu masalýn baþ, aþkýn taþ kalpli kahramaný…
Aþka tutkun, ama israf eden bir kiþiliktir bahsi gecen güzel…
Ey güzel!
Uzun zamandýr gördüðüm, aþk ipliðiyle gönlümü gönlüne ördüðümdün sen..
Seni gördüðümde yada her konuþmada;
Þimdiye kadar hiç hissetmediðim duygularý hasýl ettin gönlüme…
Ey güzel, hoþ geldin ömrüme!
Aþk! Bir hastalýktýr ve kiþiye nerden bulaþacaðý bilinmez…
Bende sesten aldým nasibimi herhalde :D
Ey nasibim!
Kelamý dize getiren yýldýz,
Gamý kum gibi eritip peþine dolayan genç kýz,
Tek selamýyla gönüller fetheden;
Senin uðramadýðýn þehir yada ülke farketmez… hepsi ýssýz..
Ey kalbim!
Nedir sendeki bu arzular?
Her an, her gün aralýksýz onu duymak; görmek
ve hatta ölecekse de ona varýp sonra ölmek istersin….
Gönlün imtihaný sana olan uzaklýðýmdýr….
Sensiz hep bir yaný eksik, attýðý her adýmda gördüðü hasret,
Senle yaþadýðý her duygu biraz uzlet kokuyor sevgili…
Kýsmettir!
Hiçbir çiçek mevsimi gelmeden açmaz,
Zamaný gelmeden dertler deva bulmaz,
Benimde yaþadýðým uzlet, sen gelmeden bitmez sevgili….
Kördüm ey sevgili sensiz bu alemde.
Ve seninle gördüm ey can!
Artýk yasak bize keder de, elem de…
Sendin gönül zenginliðimdeki herbir kuruþum,
Sendin aklýmdan gönlüme “kim, kim” diye soruþum,
Sendin nefs-i aþklara inanmýyorum derken tüm insanlýða karþý duruþum…
Ey yar!
Zikrindeyim anla artýk!
Oturuþum /Kalkýþým hep seni tespih ve tenzihtir…
Artýk ben diye bir þey yok,
Bir sen varsýn; gerisi beyhude tasvirlerden ibarettir..
Ey Can-ý hemdem!
Sana zamane aþýklarý gibi,
“Aþkým”, “Bitanem” demeyiþimin sebebi;
Ben o kelimeleri telaffuz ederken,
Senin yüzünde belirecek ifadeyi göremeyiþimdendir…
Bundandýr sana karþý dilsizliðim ve sessizliðim…
Kamil manadaki aþka talip olan her aþýk,
Aþkýn sükut ilmini de öðrenmelidir.
Gönül senin aþkýnýn zikrindeyken;
Dile düþürüp ilan edip heba etmeye ne hacet…
Yar’dan gayrýsýna sükut ey gönül
Sükut !!!
Gönlümü gönlüne yasladým Yar!
Yönüm senin yönündür!
Ya kaydet ismimi ömür defterinde;
Ya da kaybet beni gözbebeklerinde…
Anla artýk Ömrümün sahibi!
Benim aþktan yana , bir sensin kararým…
Kabulümdür, senden gelen kar ve zararým…
Senin olana; ya da sen olana kadar,
Boynumun borcudur sevgili,
Bir seni okurum; bundan dolayý bir seni yazarým…
Yazan: Eza - Berkefti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.