YORULDUM
Yoruldum, aldýðým her nefeste, yüz bin yara almaktan.
Farkým kalmadý, ayný çukura tekrar düþen ahmaktan.
Yoruldum, hasret kaldýðým o saadete, geç kalmaktan.
Sürekli, karþýlýksýz aþkta debelenmekten YORULDUM…
Yoruldum, her mutlu sonda, yattýðým yerde uyanmaktan.
Kafaya sýkmak daha kolay, aþk ateþinde yanmaktan.
Her kapýya koþtuðumda, geleni yine sen sanmaktan.
Sensizken, bu soðuk duvarlara dayanmaktan YORULDUM…
Yoruldum, bu gözün gördüðü her yüze, seni sormaktan.
Aþkta yaþanan her reddediliþi, iyiye yormaktan.
Aralýksýz, dinlenmeyen bu bedeni, tekrar yormaktan.
Aþktaki deðiþmeyen, bu genel yargýlardan YORULDUM…
Yazan: Eza - Berkefti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.