»» Özür Olsun Vatanıma ««

Düþük tondayým, yazmak yürek isterse.. neyse,
Aptal deðilim ama sustum, yattým el ense.
Kör olmadým atam, kör olmak istedim, eyvah!
Af buyur ya Rab, þehit çýkmasýn yarýn sabah.

Yanýyor yurdum, gördüm, vallahi haber aldým,
Her þey yolunda gibi hayata seyre daldým.
Alýþmak mý bu? Tövbe! Kardeþlerim vuruldu,
Yuh yazan ellerime ki kalemim duruldu.

Ölüm kustular, mermi sýktýlar vatandaþa,
Ölüm kussun, vataný han ettiren yandaþa.
Bomba patlattýlar, ben umursamaz torunun,
Yüzü yok yüzümün, yüz çizdi; "susup korunun".

Aktýkça kan, mermiler ruhu bedenden söker,
Sýrrý koþturur sokak sokak, helal ter döker!
Gözlerin görse þüphe eder olmuþ baksana,
Huzur mu beklersin? Hem sus, hem iste, yok sana!

Küçüldüm bugün atam karþýsýnda dururken,
Düþman kanýmdan caný koparýp kudururken.
Sürdü yüzüme kara, unutulan tuðrana,
Þiir yaz silmek için hür vatanýn uðruna.

SCKaradeniz [Mr. Lonely]
Sosyal Medyada Paylaşın: