ZAMANI GELDİ

Ýçimde bir ateþ var.
Fakat ne yakan suçlu ne yanan.
Zaten , gariptir sönmesin istiyorum.
Sen varsýn galiba bi parça içinde.
Sesin, gülüþün, nefesin, kokun. körüklüyor ateþi.
Hem biliyormusun, alýþtým bile sanýrým.
Ýçimde yandýkça biþeyler, sen oluyor her yaným.

Tanrý þahit yeryüzü senin için, gökyüzü benim için.
Ve yaðmurlar yaðmaya baþladý bile.
Belki güneþte doðar bulutlarýn arasýndan.
Gökkuþaðý dolanýr, kenetler ellerimizi birbirine.

Zamaný gelmedi mi gerçekten mutlu olmanýn.
Ne kadar zor olabilirki gerçek mutluluk.
Misal bi kuþ herþeye inat atabiliyorsa o özgürlük taklalarýný.
Misal bi çocuk çamurada düþse yiyebiliyorsa o þekeri.
Misal bi tanrý cenneti insandan önce yaratabiliyorsa eðer zor olmamalý gerçek mutluluk.

Hadi gel tut elimden.
Kaçýrmayalým þu trenide.
Bi sonraki var diye düþünmek çok saçma deðilmi sencede.
Hadi gel tut elimden.
Veda ediceðimiz çok insan var daha.
Biliyorum zor ama vedalaþmalýyýz.
Mutlu olabilmek için mecburuz.
Hadi býrak onlarý gel tut elimden ertelemeye gerek yok bu tren iyi.
Belki bi sonrakinde mutluluk yoktur, hadi gel geç olmasýn hiç biþeye. Hadi gel tut elimi özgürce…
Sosyal Medyada Paylaşın: