Kuruldu mu mahþer sofrasý Sükunet çöker gönüllere. Güneþ kýzýl batar, Ay turuncu doðar. Bir güvercin selamlar, bulutlarý gök yüzünde. Bir çocuk el sallar kopup gidenlere.
Gönlünün kabesine bir papatya konar adamýn; Adam lal olur, Adam kör olur, Adam saðýr olur. Kuruldu mu mahþer sofrasý! Yakin uzak olur, Uzak yok olur. Bir rüzgar haber getirir sevdiðinden. Bir koku sarar masaný, Raki bahane dostlar faþist olur.
Sorular döner kafasýnda adamýn. Ama çabuk yorulur, kalbi acýr. Ýçine bir sýkýntý çöker, Nefesi daralýr, Yüreði kopar, kaybolur.
Bir çocuk, el sallar uzaklardan. Kaybettikleri ne!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ada'dasükün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.