Düþünüyorum yine bu geç saatte. Aþkým mý her zamanki gibi son hâdde. Mecnun’u geçtim de bu sonsuz sahrada. Baþa dönmekten býktým her iþarette.
Düþünüyorum neden ben, niçin, nasýl? Hep ayný muhabbet ve hep ayný fasýl. Çözüm aradýðým söylenemez ama. Zor olan cevapsýz sorularmýþ asýl.
Düþünüyorum yine aþkýndan yanlý. Kalemim mürekkepten yoksun hep kanlý. Bendeki benden geçtim artýk senleyim. Çünkü gönül saati sana zamanlý.
Düþünüyorum da gitmek en kolayý. Gidiþin zaten beni yok saymandan dolayý. Beni merak etme, yaþarým sensiz de ama. Kurmak kolay olmayacak yýktýðýn sarayý.
Yazan: Eza - Berkefti
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eza Berkefti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.