fýtratýyla çeliþiyor çeliþki! niye kekeliyor ki aðzýndaki. akþamýnda ay ýþýðý hafýzasý sabahýnda bellek kaybý. uygun yere saplandýðýnda kör bir söz bile öldürebilir bizi bilmez mi ki!
neresine dokunsak baðbozumu. geçen ömrümüzü mülkiyetine aldýðý yetmiyormuþ gibi, göz koymuþ kalan þuncacýk soluðumuza…
anlamadýn deðil mi hayat bizi! kýrgýnlýk var gibi görünse de sana hep muhabbet kaþýmýzda. gel gözlerimize mil çek þimdi. al bizim yorgunluðumuzu. bunca anlaþýlmazlýðýmýzdan sonra, doðrusu bizde bilemedik hangi dilden konuþtuðumuzu…
el ele verip bunalýma soktuk nihayet aþký biz. meðer fazladan bir fazla eksikmiþiz. öperken kalbini adanmýþ göðsümüzle, hadsizce severek seni, biz nasýl da hedonistleþmiþiz…
Hidayet DAL/Can Sokaðý Lambalarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
hidayet dal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.