Saat-5 Yine uykunun koynundan kopuk bir gece, Ayazda kalmýþ yüreðimi ne yapsamda ýsýtamýyorum… Gömüldükçe, düþlerin o büyülü uykusuna, Gerçek uykuya küsüyor gözlerim… Ve her sabah hoyrat bir yorgunluk göz çukurlarýmda…
Saat-5 Sýrtým pencereye dönük, ayýn büyülü simasý saçlarýmda, Bir inanç titreþir, yorgun, hüzünlü, göz kapaklarýmda.. Aklýmdakiler, kalbimdekiler, hepsi üþüþmüþ sanki odama.. Beklerim buluþmak için kaybettiðim düþlerimi, uykumla.. Aþk kararmak üzere ay düþmüþ, olan odama…
Saat-5 Hiç gidemedim çok uzaklara, bir tek rüyalarýmdan baþka.. Özlem kirli bir su gibi yüreðimi, boðsada.. Ýçimde güvensizlik aðaçlarýný, durup durup barýndýrdýkça Yalnýzlýk karanlýk bir orman gibi, zaptetmiþ uykularýmý.. Ýnsafsýz ve uzun kýþlar çaldý, kesin çok sevdiðim rüyalarýmý..
Saat-5 Yine baþbaþayým, bir ben, bir karanlýk, bir de bu kalp aðrýsý.. Garip kutsal bir sessizlik var, gecede.. Sýrnaþýk bir gülüþ , martýlarýn, arada gelen sesinde.. Gidilecek baþka yer kalmamýþ gibi, sanýrým ayda benimle ayný fikirde.. Ýçimde tanýmadýðým baþka bir kadýn, yakalamýþ bir beni.. Ýki büklüm, koynunda merhameti, dalgýn , yüzsüz.. Uykusunu çaðýran..
Saat-5 ….Hala………
17/01/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
degaje8 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.