Baþlýk koymadan þiirler yazdým sana. Neden diye sordular, Söyledim çaðlayan ýzdýrabýmla, Hiçbir baþlýða, seni sýðdýramazdým… Baþlýklar þiiri anlatýr dediler sonra. Oysa ben, Seni anlatmayan þiirler yazamazdým…
Onlar anlamadýlar ne demek istediðimi, Ve ardý sýra, seni sordu martýlar bana, Seni nasýl bu kadar çok sevdiðimi. Söyleyemedim onlara bile, Söyleyemedim beni terk ettiðini.
Ben seni bu kadar severken, Beni terk ettin diye sana kýzarlar, Seni incitirler sandým. Her soruda kanayan yaramý, baþtan sardým. Aldýrmadým onlara… Aldýrmadým martýlara, Seni götüren vapura, inatla aldýrmadým… Ve üzülmedim yalnýzlýðýma, Aldýrmadan gülümsedim.
Kýrmýzý baþlýklý bir þiir yazdým en sonunda, Neden kýrmýzý diye sordular bu defa, Seni birkaç kelimede söylemek, kalbimi kanatýyordu, Derdim kýsasý uzunu deðildi kelimelerin! Uzun tümcelere seni yaymak, beni rahatlatýyordu… Çünkü beni kelimelerle terk etmiþtin, Cümlelerine deðmezmiþim, Ýþte bu yüzden, cümleler canýmý yakýyordu, Ve kýrmýzý baþlýklýydý bu defa þiirim, Çünkü her harfi, kanla yazýlýyordu. Sosyal Medyada Paylaşın:
furuhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.