SESSİZ CE GİDERİM

Seninle bu odada bu yuvada artýk kalamam
Ceketimi çorabýmý alýr çok uzaklara giderim
Sen kal bu yuvada mutlu ol bir ömür boyu
Her þeyi sineye çeker sensiz de giderim

Kalkma otur yerinde uðurlama güle güle git deme
Kalbini kýrmak istemem korkutmadan giderim
Kapýyý yavaþça çeker sessizce çýkar giderim
Tüm günahlarý yüklenir sitem etmeden giderim

Neyse hayallerin bensiz se yaþamak
Belleðinde hiçbir aný býrakma þimdi sil beni
Acýmasýz kýrdýn beni küsmesini de bilmedim
Yumruðumu sýkmadan tokalaþýp da giderim

Dert çeksem de vicdanýmda yaþarým mutluluðu
Göze aldým kaybetmeyi sende karattýn mý gözlerini
Menfaatçiler tüner baykuþlar gibi yýkarlar yuvaný
Çok geç olur ama kaybedince anlarsýn ancak beni

Sana bazen mektup yazýp hatýrýný sormak gelir içimden
Gönlümden sana seslenen duygularý belki bilesin gelir
Aðlamadan sýzlamadan dertsiz temiz sayfalarla
Mutluluðun þifreleriyle bir mektup yazýp gönderesim gelir

Bir gün kaprislerinden kurtulup huzuru seçersen
Seveni hor görmeyip sevgiyi anlayýp gönül verirsen
Döne bilirsin sevgi huzur dolu bu gönülden sevene
Af ederim çünkü gönülden sevmiþtim çok ama çok seni

Dilenci deðilim emeðimin bedeli ekmeðim aþým
Bazen seni düþünür üzülürüm sorarým gönlüme
Dönse sevip koklar, yeniden basar mýsýn baðrýna
Çok vurdum gönlümü engin daðlara unutamam seni

Küçük bir mahallede tahta baraka yaþam evim
Bu hayatý kabul eder dönmeye edersen yemin
Acarým sana sevginin temiz ak sayfalarýndan
Dön desende dönemem senin pembe þatafatlý dünyana

Vasýf’ý merak edersen varoþ bir mahalledeyim
Tenekelerle çevrili mutlu huzurlu insanlarlayým
Burada insanlar çok mutlu bir lokma ekmek ve suyla
Burda huzur sevgi var senin olsun pembe hayatlar

VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU
12.01.2016 SALI

Sosyal Medyada Paylaşın: