BENİ ANLAYAN BİRİNİ ARIYORUM

Konuþmak istesem kimse konuþmuyor
Dönüyorlar benden yönünü,
Susmak istesem,
Olur, olmaz suale tutarlar beni

Zamansýz çýkarlar hep karþýma
Bazen konuþulacak çok þeylerim olur
Konuþmaya baþlasam dinlemezler
Ýþte o an öldürürler beni

Beni anlayan beni dinleyen
Bulamam çevremde
Yalnýz hissederim kendimi
Her zaman her yerde

Akþam güneþi batarken
Yine sensizlik hüznü sarar gönlümü
Yalnýzým, yalnýz çok yalnýz
Umutlar çok uzakta çok
Sensizlik sardý çevremi sýkýlýyorum
Sensizim sensiz can kalmaz bende

Bu günlerde çözemediðim,
Acayip duygulardayým
Sanki yolun sonundayým
Gözlerim kapanacak gibi
Sanki her an dünyaya

Ben böyle karamsar duygulardayým sevdiðim
Ýþte sevdiðim beni anlayan beni dinleyen
Birini arýyorum,

Beni dinlerken beni suçlamayan,
Beni hor görmeyen
Yanlýþlarýmý yüzüme söyleyecek
Doðrularýmý takdir edecek
Sevincime hüznüme ortak olacak,
Birini arýyorum

Gelmeden dünyaya
Nasýl yaþayacaðýmýz kaderde belli
Biz bilmeyiz
Kalýn kitaplarda yazýlý okumaya da ömür yetmez
Hep hayatýn cilvesi
Öðretir sevinci acýyý kederi bize
Hayat yolunun taþlý dikenli kývrýmlý olduðunu
Çilelerle cebelleþirken kýsa ömrün bittiðini
Böyle olacaðýný bilseydik,
Gelir miydik acaba dünyaya
Söylemediler bize dünya gerçek
Ýnsanlar yalancý yaþam bir hayal

Hayat çok zor uyduk bizde düzene
Sahte rollerle oyun oynuyoruz biri birimize
Bizde kapýlýp gidiyoruz böyle hayatýn seline

Kiracýyýz sözde fani dediðimiz dünyada
Dünya bir han bizler içinde yolcu
Ödeye ödeye bitiremeyiz ki bedeli
Verilen sözlerin karþýlýðýný bekleriz sevdiklerimizden
Hep beklemekle ömürde biter, geçer yýllar

Vasýf der Bir gün hesaplarda þaþar tutmaz
Düþlerde yaþadýðýmýz mutlu hayatýn
Kaç yýl geçer üzerinden bilinmez
Kendimizi avutur dururuz yýllar da gecer
Gönlümüze de oluruz yalancý
Umutla yaktýðýmýz gönlümüzdeki ýþýklar
Birer birer onlarda söner
Alýþtýk yalnýzlýða derken,
Birde bakarsýn ki ömürde biter

VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU
04.01.2016 PAZARTESÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: