GİT ÇOCUK...
hadi þimdi git çocuk
içim daha çok cýz etmeden
beyhude yürümeden
neredeyim bilmeden
bir yudum tebessümün hazzýný öðrenmeden git
en masum hallerimin baþ mimarý olma var git artýk
meðer üþüdükçe seni serermiþim üzerime
titreyerek ve ürkek
hadi þimdi git çocuk
yüzümdeki maskeyi öldürmeliyim
baðrýndaki günahý temizle o Musâb gözlerinle
istersen sürün de git
ister kanat aç gökyüzüne
lakin git benim dünyamdan
çal baþka bir ince belli sazýn telini
farkýndaysan nazenin yüreðimin
bükülmeden aç sancaðýn al da git uzak diyarlara
öyle bir git ki
yaþarken ölmeliyim
ne bahar kalsýn bende ne yaz
sal damarlara en kurusundan ayaz
Mus’ab dedim sana bak
Sümeyye diye edesin niyaz
belki bir gün bir kase tarhanaya ekmek banarýz
ya da saklambaç oynarýz çýkmaz bir sokakta bulmak için çocukluðumuzu
git bendeki senden
gözyaþýmýn üzerine basa basa git
ýslak ayaklarýnýn izlerinde öleyim
açtýðýn ellerinden düþürmeden bizi git
ben toplarým saçýlan bilyeleri kaldýrýmdan
git de büyü heceye
gömülürken bilmeceye
çýtým çýkmaz geceye
Adeviyye Metan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.