Kaos

Son bahar telaþýnda yaprak döke dursun aðaçlar...!
Kimin umurunda.

Açýk kapýdan eðilip baktým da
zulmün izlerini taþýyordu Toprak Ana.

Kýzýla çalmýþ saçlarý
reva görülen kan ile yunmuþ.....
Tiril tiril kokuyor,
kokuyordu Toprak Ana

Çocukluðumdan kalmýþ bir anýya sýðýnarak
kapatý verdim gözlerimi,
Çiseleyen yaðmur ile buram buram kokan toprak kokusunu çektim içime.


Tiril tiril ile buram buram koku;
Gerçeklik ile hayal arasýnda ince bir çizgi çiziyor
Kaleminden damlayan ney? Ola....

Neden fark etmedim diye mýrýldanýrken
Ayný kalýba dönüyor ve sýðmaya çalýþýyorum.
Hatýrlýyorum þimdi...

Kapý küçüktü..!

Gerçeklik ile hayal arasýn da,
küçük bir Aralýk’tan bakmýþtým.
Oysa Eylül’dü...!
Þairler en çok bu aya yazardý ve Haziran’da ölürdü.

Nasýl fark etmedim bunca zaman
Gerçeklik ile hayal arasýnda cereyan edeni.

Tam bir kaos...!
Hüküm süren.

Hükme icabet eden toprak,

Kan,

kapý

ve ben;
Kaos...


Hiç
Beyaz bir Aralýk akþamý / 16
Sosyal Medyada Paylaşın: