Ýþte Bir gün daha Kayýp gitti Ömrümden Hep ayný baþlangýç Güneþe olan özlemin ardýndan Karanlýða olan tutku
Bir mevsim daha Yaprak dökümünde Kara kýþ’lara Beyazýn hâkimiyetine Teslim olmuþ yüreðim Yaz’a hasret þimdiden
Bir yýl daha eksildi Gelecek asýrdan Noel babayý Tanýyamadým henüz
Daha dün çocuktum Ah bir büyüsem diye Geçirdiðim iç çekmekler Çocuk kalmaya dair artýk
Bu gün aynanýn karþýsýnda Avurtlarý çökmüþ Yarý ihtiyar Bir insaným
Zaman su gibi akýp geçmekte ömrümden Geriye dönüp baktýðýmda Yaptýklarým Umarým yapacaklarýmýn Göstergesi deðildir.
Ýyi bir insan deðilim Ki; olsaydým Þimdi dostlarým olurdu
Biriktirmeye devam ediyorum Zamaný En azýndan Özlemlerimi Yeni bir bahara Çiçeklere Devrediyorum
Bir kez daha Yaþamanýn korkusu sardý Her gün olduðu gibi
Çocuktum daha Babamý topaða verdiðimde Kayýp giden yýldýzlarýn ardýndan Döktüðüm gözyaþlarý Babaya dair özlemler Aðýr bir zincir gibi Düðümlendi boðazýma
Tutsak olmanýn Sancýsý Yüreðime kadar iþledi Dört duvar arasýnda bile deðilken
Ýþte Bir gün daha Kayýp gitti Ömrümden
Acýmasýzca
15.9.2005
Mekansýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hiç ve Suskun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.