Hâmuş

Kapýlar aralandý.
Ýlk adýmý atan,
ilk günahkar dý.
Kapý bile eðilip selam dururken
þaþkýn ve korkaktý.
Ýlkti günah.
Ýlkti açýlan kapý.
Telaþ / ýþýk / yeþili ile mavisi net
Beyazý kör edercesine
yangýndý yürek.

Hoþ geldin dedi....!

Saf sevgi ile akan,
Nehirlerin bile kýskandýðý,
tüm evrenin sema ettiði
Aþk’a hoþ geldin.

Gözleri kara
Teni kara
Gönlü apak dost
Hâmuþlar meclisine hoþ geldin.
Hoþ geldin ey dost..!


Tek konuþan O oldu.

Karþýlayan;
Dile vermeden kelimeleri konuþtu.
Ses deðil yürekti,
yürek deðil Aþk’tý konuþan.

Yer gösterdiler Hâmuþa.

Oturu ben oldu.
Lal oldular
Zaman sustu.
Evren sustu.
Aþk konuþtu o sessizlikte

Aþk oldular.



Hiç ve suskun
(T:9914)
Lâl olmanýn rengi nedir?


Sosyal Medyada Paylaşın:

Hiç ve Suskun Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Aşka doğum - Ölüm (Gerisi laf-ı güzâf) Hâmuş / Eğirilen Çırıl çıplak sallanır şeyhimin bedeni; (Aşk ile) Nesnesiz... Ekilen ney? Biçilen Ney (Nefes ver) KAYIP ikinci Bahar - Hâmdım/Yandım. AYNA IV Ayna Ant olsun! Hâmuş