gittin madem beni hiç bekleme Allahý anýmsatan yer öksüzlüklerindeysen kuþlarýn çabuk silinen ayak izlerinde yiter güneþin ilk ýþýklarý ah o an herþey ne acýmasýz olur bir bilsen sýrtýný dön o vakit yüzüme benzettiðin her þeye yalancý bir deniz mavisi al eline zaten bütün þairler kendi ayaklarýyla kýracaktýr bileklerindeki porsuk trenlerin þehre meyyal siyahýný sen hiçbir þehre denizden gitme garlar adýný yitirir belleðimde göðe hain ellerinde...
ve iþte sustum tüm "daðýnýk þarkýlarý"ný bir ömre kýrýk çocuk ezgilerini düðümleyen...
çukurlarýmdan gülüþlü gamze lanetleri dökülüyor göksel mevsimlerin Allaha sýðýndýran devinimlerine. kim bilir nasýldý "daðýnýk deðilken þarkýlarý" erken ölen çocuklarýn. ben her yangýnda acemi bir zümrüt yeþili her sönüþte Allaha havale ederim rengimin hallerini her doðuþta ölümcül bir yaþam emaresi ki sen elini ez/elimden çekensin, kimi sevsem kar gibi dökülüyorum ruhumun cebi yýrtýk kimden gitsem cebimi dikiyorum yaralarýmla berelerimi kim sökecek kim iyileþtirecek kanserli hallerimi? kimi sevsem ben oluyor kimi sevsem sana öykünüyorum cebimden dökülmüþ yaþanmamýþlýklarýmýn izlerini sürerek üzerinde yeminler tükürdüðüm yaralarýn kabuðuna benziyor sýrtýmdaki zehir. yüzüne dönmüþtüm. aslýma dönmüþtüm. kimi sevsem biraz ben ölüyorum...
kalk kop/uk þahdamarýmdan adýmý sil levh-i mahfuzundan yolcularý kan tutsun seni gülüþ elinde soðuk bir býçak bir gül kurusu bir intihar götür gittiðin yolun sonundakilere üçü de bana kanayacak!
sahi den iz den gidilmez! sýkýca sök benlerimi giderken kimi sevsem biraz ben ölüyorum üst dudaðýmdan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.