UNUTAMIYORUM

O gün , çok zamansýz gördüm seni;
Ellerimde bir tutam bezle silerken basamaklarý,
Gözlerin takýldý ellerime, tutmaz oldu dizlerim.
Ayakkabýn gözlerimden parlaktý.
Gözümün fer-i sönmüþken utandým kendimden.
Önümden selamsýz gidiþini takmýyorum da
O arkanda býraktýðýn kokun u unutamýyorum.
Yukarý kadar sildim basamaklarý,
Ve fark ettim ki adýmlarýn hala durmakta.
Kýyýp izlerini silmeyiþim koymuyor da,
O ardýndan kalan kokunu unutamýyorum.


Her hafta sizin binayý temizlemek benim
En büyük hayalim oluverdi. Ayný saatleri
Çekiyordum soðuktan çatlayan ellerimle.
Önümden selamsýz geçtin yine,
Selamsýz geçiþin koymuyorda
O ardýndan seslenen kadýný unutamýyorum.


Ýki basamak sonra duru verdin ,
Tak tak inen ayaklarýn, ellerini tutmasýný unutamýyorum.
Önümden el ele gidiþini,
Ardýndan göz yaþý dönüþümü,
Feleðin zalim sillesini unutamýyorum.

Bu sadece anlýk hayaldi kurmaya haya ettiðim,
Derinden bir yaraydý merhemini tükettiðin,
Ellerini tutman bile koymuyor da
Ardýndan býraktýðýn kokunu unutamýyorum. ..
Sosyal Medyada Paylaşın: