Ilýk bir seher yeliydin, gerdanýmdan kaydý Ayaklarýn, düþtün avuçlarýma. Saçlarýmý savur isterken, yüreðimi kavurdun sýcaklýðýnla. Ýki kelimemden biri oldun, Sensiz cümleler kurmak ne haddime! Yüreðim emeklerken sana doðru, Sen tuttun adýmlarýmý. Tutsaydýn ellerimden, yürüseydim ya sana doðru! Hep yarým býraktýn, Hep kursaðýmda kaldý sevilmeler, Oysaki ben yeni yeni öðreniyordum emeklemeyi, Daha köþelerinden tutup yürüyecektim sana. Sen tutacaktýn ellerimden , en keskin Köþelerden sen koruyacaktýn. Canýn saðolsun bak!öðrendim yürümeyi, Hatta koþuyorum artýk. Korkma !sana deðil gelmelerim. Gitmelerim; sensizliðin dibine. ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmak302 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.