YALANCI ÇAVUŞ

Yýllanmýþ çýnara yaslamýþtý heybetini...
Tepsinde kavuran güneþ e sitem edercesine.

Tarlasýný sulamýþ,bostanýný bellemiþti.
Söylediði türkü, beni kendine döndürmüþtü.

O gün hiç girmediðim yollara sürdüm aracýmý.
Tekerler beni yola deðil,yar’a götürmüþ.

Yüzünden aþaðý döküyordu matarasýndan suyunu,
Islanmýþ tenini nede güzel sarýyordu soðuk soðuk...

Ani bir frenle durdum ayaklarýnýn dibine,
Islanmýþ suratýyla,kirli sakallý yanaklarý,
Güneþten kýstýðý bakýþlarýyla süzdü baþtan aþaðý...

Ayakkabýmýn topuklarý gömülürken topraða
Tökezledim bakýþlarýnda...

Sen sordun,ben sordum...
Sen konuþtun ben,ben konuþtum sen dinledin...

Ne kadar da ortak yönümüz vardý.
Þaþýrmamak içten deðildi.

Yanlýþ yola girdiðimi zannederken,
Doðru yolu bulmuþum meðer.

O günden sonra baþladý iþçi sevdamýz...

Sen hep çýnara dayadýn sýrtýný
Ben ise sana...

Sen hep su ile meydan okudun güneþ e,
Ben ise dudaklarýnla...

Sonra birgün boþtu çýnarýn altý...
Tarla sulanmamýþ,bostan ekilmemiþti.

Gözlerim koca arazide aradý heybetini.

Topuklarým yoktu artýk,batmýyordu topraða.
Koþturup duruyordum adeta...

Ertesi gün geldim yoktun.
Sonraki gün ve daha sonraki günde...

Ellerim baþýmda,dizlerim üstüne çökmüþ aðlarken,
Ayak sesleri duydum ...

Sen zannetip heyecanla kalktým ayaða.
Bir yaþlý amcanýn cýlýz adýmlarýymýþ oysa...


Seni sordum yýllanan yüreðe...

O gitti dedi.nereye dedim evine kýzým dedi.
Velhasýl öðrendim ki evlenmiþ,evini kurmuþsun.

Ýþte o günden sonra anladým ki;
Bir adam sýrtýný çýnara deðil,ALLAH a dayayacak.
Bir adam kuruyan damaðýna teyemmüm ettirecek.
Topraða tohum ekerken,yüreðinde filizlendirecek.












Sosyal Medyada Paylaşın: