İşitmiyorum Duyuyor musun?
Yerle birim
Sandým ki gülüþünden girilir içeri
Ay ýþýðý içilir bakýþýndan
Ve kâinat seyredilir duruþundan
Sandým ki bir uçarým yere göðe konamam
Sandým ki bu kalp ancak bu kadar yerle bir edilir
Açým açýðým diye
Bir Salvador Dali tablosundayým
Zamana kafa tutuyorum isyanlardayým
Farid‘in keman sesi kulaklarýmda
Simsiyah koca bir meydan kucaklýyor
Birden iki etmeyen beni
Hiç yalan olmasýn
Ya ölüm kadar yalnýzým
Ya da ölümüne yalnýz
Kurulup oturuyorum tam ortasýna
Ýþitmiyorum duyuyor musun?
En çok yýkýldýðým yerdir diyorum
Beni sevmediðinin farkýnda olmayýþý
Ve ben insaným elbette, yalnýz kalacak kadar
Ve ben insana inandým, insan kalacak kadar
Oysaki
Harabe bir gönle taht kurulmazmýþ
Müsait bir ayrýlýða çýkarmýþ
Yüzünden geçen bütün yollar
Vazgeçerek þarkýdan þiirden
Hiç yadýrgamam gömüldüðüm kalbi
Lakin þairin de dediði gibi
Yine açýklarda bulurlar leþimi
Þimdi tesellisiz bir not daha düþüyoruz karanlýða
Bir iþaret bekliyoruz yaþadýðýmýza dair
Haklý buluyoruz kendimizi içimizde bir yerlerde
Bir ses bir hüzün ve çift gözyaþým
Ýnsan insana inanmýyoruz mesela
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.