ne zaman bulutlar kararsa
dünyaya açýlan penceremin perdeleri çekiliyor
bir mahzun keder beþinci duvar...
sen ne çok severdin yaðmuru azat
camý yýkayan her damla sen olup süzülürken
içimi çiziyor özlemin yýrtýcý kuþlarý
sen olaydýn da dinleyeydin
aðlamaya utanan masal kýzlarýmý
insanlarýn dili bal kaymak azat
insanlarýn dili maskeli zehir
dilleri yüreklerine deðmemiþ
yürekleri kaf daðýnýn þahý
dev aynalarýnda seyrü temaþa etmekte boylarýný
sen olaydýn da yaný baþýmda
bilerek kanmanýn acýsýyla yanmasaydým
içim toprak kokuyor azat
gittiðin yollarda serpilip büyüdü bu arzu
bilirsin bir sana bir özgürlüðe aðýt yaktým
þimdi o asi kýsrakla kol kola, omuz omuza gün sayýyorum
senden de geçtim ondanda
en büyük özgürlük hiç bir þey istememekmiþ azat
dünya denen oyun bahçesinden
ne zaman bulutlar kararsa
sýrýlsýklam oluyor gönül zulamda el ele saklanan iki çocuk
...
frezya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.