desen ki
doðmadý batýdan güneþ
hala gece gündüze eþ
gökte yarýlmadý
yýldýzlar dökülmedi
derim ki
yazýlan yazýyý silecek nen var elinde
biz
fermana geç kaldýk dost
dudaklarýmýzda izi sýcaðýn
þiirler bile kavruk
ne dil döner mahkum duygulara
ne el dur der dört nala koþan zamana
son yolcunun ayak izine takýlsak
olsa dizlerinde fer
alnýnda uðura dökülecek ter
sesimiz sessiz çaðrý
biz
kervana geç kaldýk dost
görürsün
görürüm
al ile beyaz koklaþýr
korkmadan karýþýr ateþ ile toprak
çalýp oynar cinler periler
gözümüzde tül
elimizde zül
hakkýný boynumuza geçirmiþ kul
baktýðýmýz pencere puslu
biz
seyrana geç kaldýk dost
iksir dökülen topraða bile sürsek yüzümüzü
gözümüzü
sözümüzü
ana gibi sýðýnýp
yar gibi sarýlýp
öpelim (mi) yaramýzý
biz
dermana geç kaldýk dost
frezya
2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.