Koyu bir karanlýktýr gidenden arta kalan
Saatler hafta olur haftalar koca asýr
Küçülen gölgelerde durmuþtur sanki zaman
Edilmeyen vedalar dilde düðümlenen sýr
Ölümün kisvesiyle gel gel eder ufuklar
Koþar gider boþluða hayata dönmez yüzün
Ömür denen þifayý zehre taþýr soluklar
Gecenin marazýndan bitap düþer gündüzün
Yürek taþkýn sularda bir gemidir limansýz
Nedametin tezgahý dokunur nakýþ nakýþ
Aldatýr, aldanýrsýn geçmez anýn yalansýz
Göze kýzgýn mil çeker umuda âmâ bakýþ
Bahar yiyen kara kýþ olduðu yerde durur
mevsimler hüzün kokar, çiçeklerde bin sitem
Güneþini kara yel ilden ile savurur
Ne dilde ne gönülde, bitmez ömürlük matem
frezya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.