Çekilmez kara bulut, dinmek bilmiyor yaðýþ
Yýllarca dost bildiðim, kuyu kazan geceler
Sabahýn ilk sadasý, Allah’tan kula baðýþ
Çöllerde kum misali, esip tozan geceler
Odanýn her yerine sinmiþ buðulu sesin
Yakýyor duvarlarý kor ateþten nefesin
Dolanýr hayaletler, yol vermez ki uykuya
Huzurun kisvesini, yýrtýp bozan geceler
Þifa vermez karanlýk, çýldýrtan o duyguya
Bahar gitti, yaz gitti, artýk hazan geceler
Ey hüzünbaz sevgili dinmeyecek mi sýzýn
Uzayan gecelerde geliversen ansýzýn
Yegane sýðýnaðým, hayalime çýð düþtü
Kýrýlan kalemlerle, ferman yazan geceler
Yeis, umutlarýma sýrtlan olup üþüþtü
Çatýk kaþlý sevgili, gülmez nazan geceler
Bu dert yadigar bize, hem anadan hem yardan
Ne güttük biz deveyi, ne gittik bu diyardan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.