Gönlüme kilit vurdu aþk’tan anlamaz biri ben ileri çektikçe o gitti geri geri görsen adam dersin de içinde bir serseri ne yapsam da soðumaz içimin kor külleri
kader kancayý bana daha ilk günden taktý hem öksüz hem yetimdim gülmek bana yasaktý fallar da boþa çýktý hay huyla geçti ömür bu yaþta elindeyse gel de gönlüm safa sür
hiç bahar olamadým sonbaharla har oldum sen yar olmadýn bana bense sana hep yardým öðretmemiþler sana sevmek nasýl bir þeydir kahrýný hep ben çektim hep sana ettim yardým
kalbim öyle kýrýk ki affetmiyor hiç seni benim o ilk aþkým yar sevdiðim ölüyor mu demeye dilim varmaz kalbim affetmez seni þimdi anlamýþsýndýr dünyanýn dümenini
gör ki kötü elinde ne çare geçti artýk bir yaþamý zehrettin baþýna gelenleri
fazlasýyla hak ettin
21/Eylül/2013/Cumartesi/Bodrum
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.