Mi...

yaðmur otlarý ýslattý
ayaðým kanýyor yerin soðuðuna
buz gibi bir sinema karanlýðýnda
iki film birden izliyorum sanki
eskisi gibi...
eskisi gibi bir aðaç hýþýrtýsýna tavým
ilkyaz ilk hangi yolun kýyýsýnda çiçeklenecek
diye düþünürken tam
acý çekiyorum kendi içimde kaybolarak
eskisi gibi...

eskisi gibi kar soluðuyla
görüntülerin üzerini hohluyorum uykumda
dünya penceremin ötesinde yokluðun
kapýnýn týkýrtýsýna kalkýyorum da
rüzgarýn ilk ýþýklarý ayartýþýyla
fýsýltýsýnda aðýr aksak gölgelerin
arýyorum çocuk sesini...
eskisi gibi...
eskisi gibi aklýmdan bugün ilk nasýl geçecek
diye düþünürken tam
kaygýlanýyorum uzak çizgilerde kaybolarak
aðlýyor muyum...
eskisi gibi...

beyaz bulutlara kuþlar mý üþüþmüþ
kalbim zamana teslim olmadan
bir türküyü senin sesinden
dinlemek arzusuyla yoðun
bir özlemin ortasýnda eskisi gibi
susup suyun akýþýný dinliyorum
tozun kalkýþ anýný
ayýn yükseliþ sancýsýný
yarý açýk býrakýlýþýný
umut baðladýðým bir perdenin
ve þavkýný ateþin beynimde...
dinliyorum eskisi gibi...

eskisi gibi sokaklara ayrý adlar bularak
güncemde sakladýðým fotoðrafýný
alýyorum þarkýlarýmýn ortasýna...
buðulu sessizliðimi
zorla öptürüyorum gidiþine
ama yalnýz gidiþine....
ayak sesleri gün kýrýntýsýna razý
baloncu amcalar terk etmiþ parklarý
bomboþ bir kent arýyorum yalnýzlýðýma
utanýyorum...
terliyim...
karným aç...
ve en sevdiðim rüyam oluyor
son gördüðüm rüya
birlikte zamansýz bir ormana kaçtýðýmýz...
eskisi gibi ölünmez çünkü...







kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: