Geçiş Mevsimi
1.
koynumda oynaþan martýyý
pencereleri ölü gözlerine benzeyen
apartmanlarýn camlarýnda kaybedince
suskunluðumu getirdim uykuna...
saçlarýnda tortulaþan bütün sonraya
tek önce olmak için unutuyorum tüm zamaný
þairler þehirler adýmlar
ben dünyalar atlarým
sevgiler aðaçlar seçerler düþlerine
bulutlarý þýmarýk yaðmurlar
þarkýlarý her seferinde farklý
suskunluðumu getirdim öyküne...
2.
arkadaþ anýlarým yalnýzlýðýna hazýr
kapýlarým hep yola bakar
balkonlarým giriþ katý
kaynayan suyum deminde
kývamýndayým seni her türlü sevmeyi yorumlamanýn
sana gözlerimin geçmiþini anlatmalýyým
tüm bakmalarýmýn ertesi günkü yorgunluðu
sana bakýnca avutuyor ya denizlerini
seyir defterimin sayfalarýnda yoðun
üþüdüðünü hep bildiðimi bilmeni anlatmalýyým...
hepsinin sonrasý
yalnýz ikimize ikindi
yalnýz ikimize bir ilk akþam unutmasý...
serin yola çýkmalarýmda tek baþýmayým yine
kedilere taþlara ve yapraklara
yalancý düþmemek için manzarasýna
bu geçiþ mevsiminin
içimde hiçbir þeyi saklamýyorum
yürüdüðüm ömür kesin kendim deðilim
ama tuttuðum an sana
oturtup karþýma ikinci bir kendimi
seni anlatýyorum
bu geçiþ mevsiminin sonunu
görüntülerin bulanýklaþtýðý anýn kuþlarý
tek baþlarýna göçüyorlar
baþka bir oyun yok der gibi masallara
tek oyun bu geçiþ mevsiminde...
ardý ikimizin ikindisi
ardý ikimizin ilk akþam unutmasý...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.