çocuk düþlerinde her sabah rengi deðiþen umut kuþlarý uçar...
yüz sürdüðümüz gecenin ölüm sessizliðinden sonra kentin sokaklarýnda karartýlmýþ umut çýðlýklarý ruhuma sýzýyor ve ben otuz iki diþimin kirli beyazlýðýný anlatmalýydým insanlara
gölgesini yitiren çocuklarýn umut çýðlýklarý lanetli ve üþüyen bedenimin yoksulluðu kar altýnda duyuyor musun Sosyal Medyada Paylaşın:
erhan güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.