çatal dilimin ucunda kýrýk bir ses vurur kadehini,kadehime içe bükülür parmaklarý poyraz tutan alaca ellerin tenim çýrasýdýr gece karanlýðý çözeltisinin içim acýsýdýr cam kýrýðýdýr,,jilet çiziði kan taþýdýr tahammüldür
gölgeleri uzundur çok bilmiþ edâlý paranoyalarýn saç diplerimden ayak uçlarýma üç tam gün boðulur dalgalarý bir karýþý bin kulaç olur girer sularýma boyverir içim derinlerine þimdidir...nihayettir yamalar dünümü yarýnýna kefaretim olur
akýl etmez küskün esintileri kýmýltýsýz yapraklarým iki elim yakasýndadýr çiçek toplayan uçutmalarýn si majör gülümser vaktimi çalan zamansýz saçlarý uzar adresi belli haþýr neþirin ve çekingen ve geliþigüzel ve mutlaka telaþlýdýr iki gözüm öçsüz sokaklarýmý adýmlar arý sokuklarý bal olur çiçek özüm
(kimsenin þehridir bu) 17/Mart/2008
Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.