Ukde`m

ey sevgili!
ben,
sana yirmi dokuz harfin boynunu bükerek geldim

sen ise;
hâlâ öfkeli i mgelerinle seviþiyorsun

dilim yaralý serçe yüreðinden ibaret
cümle günahlarý sýrtýnda taþýyan zaman
kendine sürgün...

sevdiðim!
geceye sýðýnan dualarýmda
avuçlarýmýn harýný al avuçlarýna
içimdeki ateþe kül ol gül üþüyüþünle


suskunluðun esaretinde iþlediðin cinayet
ki;
sevdamýza ihanet

korkularýna çare gibi tutunuþun inadýna
düþen yapraklarýn vebalini yükler omuzlarýma


aþkta kaybolduðumda anladým
ay tutulduðunda geceyi
güneþ tutulmasýnda gökyüzünü
senden geriye kalandým


soluk soluða kalýyordum
yaþanmamýþlýðýmýzýn ortasýnda
çaresizliðin eþiðinde hazan
geçip,
teninin kýyýsýndan
dokunamayýþým
tenimde nardan vuslat hasreti
tam þuramda biriken sýzýn!

ýsýtacaksa alevlerim yüreðini
razýyým cehennemine


özlemim gül kurusu
sar ömrüne
döktüðüm yapraklarý

gel, ýssýzým
uzan ve dokun,
sýzýna karýþsýn sýzým...





sude nur haylazca
Sosyal Medyada Paylaşın: