Güllerin Suçu Yok mu?
Yaþýyorsam bu aþký elbet bu benim suçum,
Boynuma doladýðýn kollarýn suçu yok mu?
Suskun kalma ne olur kalmadý artýk gücüm,
Gelemiyorsam sana yollarýn suçu yok mu?
Yakýþýr mý piþmanlýk? Yanarým bin kez daha.
Susuz kalsam bir ömür istemem sensiz vaha.
Hallerimin sebebi sendeki eþsiz baha,
Yüzümü okþadýðýn ellerin suçu yok mu?
Diyorlar be hey þaþkýn! Deli divane misin?
Meyhanede meyleri sunan avane misin?
Bir aþk için Dünya’dan kopan þahane misin?
Aþkýmla alay eden dillerin suçu yok mu?
Soran olmuyor artýk yaþadýðým penahý.
Duygusuz yürekleri görmüyor sol cenahý.
Koydular bak önüme daðlar gibi günahý.
Bizi bizden koparan kullarýn suçu yok mu?
Ýsyaným senelere seni benden ettiler.
Bir lokma ekmeðime hicranlarý kattýlar.
Kâbus dolu her gece yalnýzlýða attýlar.
Beni hasrete koyan yýllarýn suçu yok mu?
Bükülse de dizlerim bekliyor gönül hâlâ.
Sensiz yaþamak acý, umutsuz olmak hele!
Macit döker gözyaþý yeniden bahar gele.
Bülbülüm ah ettiren güllerin suçu yok mu?
Mehmet Macit
25.12.2015
Dikili/Ýzmir
Baha: güzellik, zarafet
Penah: sýðýnýlan yer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.