GURBETTE ÇEKİLEN SILA HASRETİ
Bir gecenin sabahýnda açýlmadan gözlerim
Rüzgârla savruldu ömrüm, zehir oldu günlerim
Yolculuk var dediler gurbet topraklarýna
Bir rüzgârdý kader, attý beni gurbet ellere
Sarýldým yârime aðladýk için, için
Yemin ettim hayatý gurbette yaþamak için
Bir Anne bir yârim bu dünyada yoldaþým
Gülmez talihim akýyor hep gözyaþým
Gönlüm yaralý ama tebessüm dudaðýmda
Korkularým gerçek oldu bu ayrýlýk anýnda
Keskin bir korna sesi sonra bir bulut sütunu
Yavaþ yavaþ kayboldu güzel Giresun ufuðu
Engin karanlýk yollardan geçerken bizler
Kayboluyordu geride býraktýðýmýz izler
Yollar gittikçe kýsalýyor gurbet topraklarýna
Böylelikle uzak kalýyorum doðduðum topraklara
Yavaþ yavaþ günlerim karýþýrken maziye
Esir ettim gönlümü bu gurbet hayaline
Hüzünlü gözyaþým, hasreti ektim gönlüme
Gafil gönlüm aldandý ömrüm oldu heba
Ýþte bir ömrüm geçti sýla hasretiyle
Küçük yaþta atýldým yalnýz gurbet ele
Bir hayat böyle soldu gurbet topraklarýnda
Hüzünlü dertli geçti ömrüm gurbet akþamlarýnda
Vasýf’ým hasret çekti gönlüm þimdi param parça
Yollarýmda engeller, mahsur kaldým günlerce
Çok aðladým gece gündüz oldum çok hasta
Teselli edenim olmadý þu zalim gurbet elde
VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU
25.12.2015 CUMA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.