gökyüzü metruk bir kadýn yüzüdür en çok yaðanda yaðmur..
matem emer topraðýn baðrýný inciten çiçekler biri annedir yaðmur eðriciðinin birinin fahiþe olduðu doðrudur
ay’ fýþkýrýr boðazdan dokuz sularýnda sonrasý fýrtýna, aranýr sýðýnýlacak bir liman
dað ile su barýþýnca yitik ülkemde gemiler daðýlýr dört yana barýþ adýna sen de bilmelisin ki bahardýr o an ve yürekte mevsim her dem ýlýman..
cemre bir yere düþmek ister bir de yaraya eteði eksik bir kadýn bir kaç daðý omzunda taþýr yürümek lazým elbet meydanlara özgürlüðe yürüyüþ yakýþýr...
þimdi; ’ha!’ desem binlerce gerillanýn ayak sesi iþitilir dilimden ve yitik ülkeler görünür gülümsersem, diþlerimin arasýndan... Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.