Düş uykusu

Gün döner, devran deðiþir…
Herkes, kaybolur kendi derinliðinde,
Nar’lar içerisinde yanar iken;
Fýsýltýlar çýð olur, düþler kaybolur
Boðulur gözyaþý kuyusunda,
Herkes bir hüzne sýr olur.
Dýþarýda rahmet yaðar,
Bâl’lara ateþ…
Aç çocuklarýn emdiði sütte.
Eskimiþ yüzlüler arar kendini,
Geçmiþin eþiðinde…
Kilitsiz zaman zindanlarýnda,
Hazin düþüþleri oynar
Yaþamý özler iken.
Kavuþmalarda ayrýlýr insanlar,
Kangren olan yitik sevgilerle,
Düþ uykusuna düçar olurlar…

M.Güneþ

Sosyal Medyada Paylaşın: