Bir asi rüzgar olarak, Öylece duruyordun orada. Hazine avcýlarý dayanmýþtý kapýna, Terk edilmiþ kentin içinde, El ayalarýnda Meryem’in saflýðý, Kirpiklerinde Manavgat þelalesi, Ölümdün orada… Seneler vardý cebinde, Ellerinden ayrý, Duruyordun sade bir anlam olarak. Silkelenip kendine gelmeliydin…! Asýrlýk bir çýnar aðacý, Dokunmalýydý sana, Elma dikenleri, Batmalýydý ruhuna.. Bir elinde ölüm, Diðer elinde aþk… Karayel sevdalarý, Sýyrýlýyor aradan. M.Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müşteba Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.