Kuma labirent çizdi çocuk
Kendini de gömdü içine
Elinde bir kova su
Ve susamýþ koca bir balýk
Kolayca kayboluverdi
Yuttu aniden dar koridorlar
Çýkýþý yapmayý unutmuþ gibi
Döndü durdu pes etmeden
Kayboldu kendini bilmeden
Kum doldu gözlerine
Yüreði ezildi
Ya denize ulaþamazsa?..
Yýldýz deðdi kirpiklerine
Güneþ ayý, ay bulutu kovaladý
Gündüzlerce, gecelerce
Susadý balýk, seslendi kuma
" Susuz yaþayamam ki ben."
Yaþlar aktý gökyüzünden
Doldurdu kovayý bir çýrpýda
Nefeslensin biraz daha
Az kaldý suya
Deniz az ötede duruyor ya
Korktu çocuk, daldý sonra
Derin uykulara, anmadan hiç suyu
Ve hiçbir þey düþünmeden
Kendi elleriyle çizdiði dolambaç
Yuttu onu derin boþluðunda
Ya çýkmalý bitimsiz bulmacadan
Ya içine çekmeli deniz
Bu balýk ölmeden
Ateþ saçan minik can
Pul pul erimeden
Bir ses duydu, rüya mý bu
Ýçi baðýrdý sonra
"O su buraya gelene kadar
Bu balýk ölecek"
Güneþin narin parmaklarý
Okþadý kum tanelerini
Bir yol açtý dolambaçta
Ki suya deðsin ayaklarý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Kağıt Gemi OKYANUS ve GEMİ Soytarı Hani bir rüya... Göç Annem'e Susmak ŞURİ Siz Hiç... İnsan Olmak