OKYANUS ve GEMİ

Okyanus…
Masmavi,ýþýl ýþýl sular…
Yosunlar çok dipte merak etme!
Olmasý gerektiði yerde.
Pýrýl pýrýl suyun rengi,
Sevdalý balýklar ve göklerde martýlar…
Kirletilmemiþ henüz,
Gemiler geçmiþ tabi ki pisliðini býrakarak
Ama koca okyanus bu,
Tutar mý çerçöpü içinde?
Tertemiz yapmýþ suyunu,pisliði vermiþ akýntýlara.
Tek bir devasa gemi görünüyor þimdi,
Atmýþ çapayý suyun derinliklerine.
Kumlar cam gibi parlýyor dipte
Ve bir deniz yýldýzý susuyor.
Bir istiridye sandýðýný açmýþ,
Ýnci taneleri saçýlýyor her yere.
Gemi okyanusa,okyanus gemiye baðlý kaderden,
Gitmek istese de su býrakmaz ki onu,
Kuma saplandý çapa bir kere,
Çekse de çýkaramaz mavilikten baþýný.
Orada kalacak hep,kalmalý.
Yoksa kudurur deniz,
Öksüz,yetim kalýr gemisiz.
Anlamýný yitirir berrak sular,
Yaþanýr mý amaçsýz?
Dönmez mi canlý cenazeye?
Nefes alýr mý balýklar,
Okyanusun suyu çekilirse?

Eyvah!
Bak,koca bir dalga geliyor,
Sular köpük köpük…
Sarsýlýyor gemi þiddetle,
Bir de fýrtýna çýkmýþ ki sorma gitsin.
Bu dalgalar onun ruhuna iþlenmiþ nakýþlar,
Kaptansa dümeni ters tutmuþ,
Bir o yana kýrýyor bir bu yana,
Unutmuþ çapayý çekmeyi,saplanmýþ kuma.
Yoksa sarsýlýr mý gemi bir dalga geldi diye?
Öyle bir an ki,
Geminin öfkesi denize,denizinki gemiye…
Ters döndü dönecek,
Kýyamet mi kopacak fýrtýna çýktý diye?
Hayýr, bu koca okyanus yutar mý sevdasýný?
Þimdi durulmalý sular,
O gemiye muhtaç ruhundaki ýþýltýlar.
Zira onsuz uçmaz ki martýlar,
Deniz yýldýzý kurur,
Sular kan kýrmýzýya boyanýr,
Kaderin cilvesi deyip geçmek var mý?
Bir þeyler yapmalý ki,gemi rotadan þaþmasýn
Kaptan þaþkýn,menzili þaþýrmýþ,
Kuma sapladýðý çapasýný unutmuþ,
Terk etmek istiyor sevdalý denizi.
Ama öyle bir sahiplenmiþ ki su onu,
Sýmsýký sarýyor devasa gimisini,
Alabora olmasýn,
Yan yatmasýn,süzülsün sularda hep ,
Benimle kalsýn diye çýðlýk çýðlýða…
Þimdi her yerde aç martýlar,
Rüzgarýn sesi,güverteye çarpan dalgalar…
Her yer kapkara,
Boranlar kopuyor,köpekbalýklarý üremekte,
Suyu kirletmek üzere dipten gelen tortular.
Okyanus bu,
Sevdiði her þeye sahip çýkmýþ bugüne kadar.
Ýzin verir mi hiç kendi suyunun gemisini yutmasýna?
Býrakýr mý köpekbalýklarýna?
Susturur doðanýn vahþetini,
Aðlar sessizce suyun kraliçesi,
Aðlar deniz yýldýzý,
Kaderine seslenir,
Onu benden alma!
Yitirmesin anlamýný deniz,
Hediyesini almasýn elinden,bu son nefes tükenmesin!
Evren onu baðlamýþ tutkuyla
Elaya boyanmýþ bu devasa gemiye.

Sonunda,kaderi yazan da duydu bu sesi,
Kalmalý dedi,
Bu sularda bu gemi
Zira birlikte yazýldý kaderleri,
Ortaktý zaten çizgileri.
Et ve kemik gibi,
Elmanýn iki yarýsý,
Aynadaki yansýma…
Hangisi kopar ki diðerinden?

Þimdi sükunet ve huzur….
Deniz yýldýzý mutlu,martýlar cývýl cývýl…
Küçük bir balýk ölmüþ sadece,
Sulara bile eriþemeden
Henüz doðmayý beklerken.
Annesi okyanus,babasý gemi…
Kýyamet kopana dek,
Su ve gemi
Tek beden tek ruh…
Adý kader bu masalýn
Sonu olmayan okyanus
Ve devasa bir geminin gerçek hikayesi…



Sosyal Medyada Paylaşın: