Kurtuluşumda Sen Varsın

içimdeki aðýr taþlarý
yuvarladým uçurumlarýmdan
daha nice tanlar var
ýþýk salacak diyerek.
kaygýlarýmdan korkularýmdan
kaçarak sýðýndým kuytularýna.
en yüce daðlar,
en derin denizlerden çýktýysa,
derin acýlardan
en derin sevinçler doðacaktýr.
benim tek kurtuluþum,tek kutsalým
en yüksek umutlarýmdýr.
umudun baþladýðý yerde sen vardýn
bittiði yerde de sen varsýn.

burasý çamsakýzý kokularýnýn cennetindeki
doðduðum köy deðil, kent.
adamýn damarlarýnda ki
kan kirleniyor burada.
küçük düþüncelerin büyüdüðü
yerler kalmadý buzamanda.
büyük düþüncelerin çürüdüðü yerdesin.
akþam kýzýllýðýnda
çobanýn kaval sesi yok,
rüzgarlarýn bile üzüntüyle,utanarak
estiðini görmedin mi?
yalnýzlýðýmýn cennetinde de
cehenneminde de sen varsýn.

gözüpek,pervasýz kasýrgalarda
varlýðýmýn sýnýrlarýna dek,
doludizgin yaþarken,
gönlümün har vurup,
haman savurduðu günlerde,
gönlü derin,gülüþü volkan gibi
olaný severken,
nice mutluluklarla kucaklaþtýðým
her yerde her an sen varsýn.

deðiþken korkak ödlek vefasýz
adam olmayanlar
utandýrmasýn seni.
bir fidanýn üzerine
aðýr gölgeler düþebilir.
altýn da,gümüþ de
rengini deðiþtirebilir ama,
eðilmeyen ,ezilmeyen
tepeden týrnaða soylu kalan
platin olmak da var bu hayatta.
Musanýn,Ýsanýn,Muhammedin aþkýna,
iþ iþten geçti,
herþey öldü bitti
dediðim yerde ki,
kurtuluþumda yine SEN VARSIN.

Erol Semiz


Sosyal Medyada Paylaşın: