Allah var þundan bir kaç gün önce idi ipliðimi eðiyor senin için þarkýlar dinliyordum saçlarýmý yan tarýyor boya deðmemiþ yüzüme allýklar sürüyordum neden niçine aldýrmadan yeminler içiyordu durmadan
askerden yol gözleyen aþýklar gibi özlemle iki satýr name! bekliyordum.
pek kýymetlim diye baþlýyordum söze komþuma anlatýrken yüzünde karanfiller hatmiler açýyormuþ beni sevdiði için plastik çiçeklere su vermek gibiymiþ cansýz olacaðýný düþünmüyordum da bir kaç gün öncesine kadar!