takvimin son yapraðý gibiydin kopartmaya kýyamasam da geri de kaldýn yokluðuna tutundu saçlarým, geçen günlere býraktým tek tek her telinin rengini... dilimden düþüremediðim zamaný ,gözümden düþürdüm þimdilerde.. örselenmiþ taþlara sürdüm yüzümü , nasýl bir çetin savaþ ki bu ahhh, aþk zamanýný mý geçtim yoksa , bilmem þimdi hangi duraktayým ... bir uçurumun kenarýnda oturdum, geçip gidiþini izliyorum ... Zamanýnda sevmeliydin, þimdi bil ki takvimlere astýðým yüzüm kurudu. hiç düþünme daha, git artýk kalp’sýzým... ve bir daha da sakýn dönme ...
15.12.15 dery@
Sosyal Medyada Paylaşın:
Derya Yılmazs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.