adýný dua yapmýþým nefesime , ilmek ilmek nakþetmiþim sevdamý yüreðime. seni özlerken, kaç kere öldürdüm içimde kendimi saymadým ... kaç sabah uykulardan uyandým aðlayarak, kaç gece bedenim terketti beni.. aðýr sancýlarla savaþ verdim bendeki seni öldürmek için , ama ölmüyorsun,ne kadar uðraþsamda boþuna ... toparlanda gel artýk nerdeysen ,býrak elindeki iþi gücü yokluðunla savaþamýyorum daha fazla.. yorgunum beklemekten, üþümeyeyim artýk, gülüþlerini ört üzerime bir nefes ver ki artýk can gelsin ... bir ses ver ki bu can’a bir hayat gelsin ...
17.12.15 dery@
Sosyal Medyada Paylaşın:
Derya Yılmazs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.