öznesini yitirmiþ bir cümleyim þimdilerde Ýçimde birikmiþ nice söz var dillendiremediðim , bir yýkýntý sonrasý sesizliðe büründü evim bir afet , bir tufan bir sen...
anka’ mýydým ki ben her seferinde küllerinden yeniden doðan acýsýna raðmen canýný yeniden canlandýran küskünlükleri, kýrgýnlýklarý ,kýzgýnlýklarý bir tarafa koy bir boþluk ki içimde yanan iþte bunun tarifi yok ....
10.12.15 dery@
Sosyal Medyada Paylaşın:
Derya Yılmazs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.