Suya yürüyen güller

Açýk bir kapý býraktýk
göðüslerinde incir aðaçlarýnýn
tepelerinde çocuklar gülümsüyor
bu nasýl yalnýzlýk

suya bakýyorum eskirken yüzüm
duvarlardan geçen ýþýk huzmeleri gibi
ortalýðý sarýveriyor eksik bir hüzün
zamanýdýr anlamanýn þimdi

gitmeye bir hazýrlýk var
ayrýlanlar da uzun zamandýr telaþlý
kekremsi bir gülüþ yüzünde
atýný vurmuþ arabacýnýn

yola bakýyorum uzun
tarifi imkansýz bu ayrýlýðýn
eylemsiz akþamlarýna düþüyor aklým
hayattan vaz geçiyorum

on yaþýmdaydým ilk
nemli bir duvar dibinde sabah ezanlarýný
dinlerken buldum avuçlarýmda
kopan kirpiklerimi

sahile inince tuzun kokusu
genzime nasýl düþüyorsa artýk bilin
suskunluk yemini etmiþlerin
Tanrýsý var yüreðimde

yürüyün bu ayrýlýk yurdundan
yürüyün güllerle suya gidiyoruz
aðlarý yýrtýyoruz hep birlikte
birlikte yaþadýklarýmýzla ölüyoruz




Sosyal Medyada Paylaşın: