Ölü kuşlar

Öfkeme yenilip çýktýðým kapýlardan
en çokta gençliðime yanarým
eski urbalarýmla yürüdüðüm o yolda
üþürken rastladýðým kýzýn bakýþlarýndan düþen
pembe fistan al yanak kýrmýzý papuç
doðrudur ayrýldýðýmýz annem

çýkmayan sakallarýma on beþ yaþýmda
vurduðum usturanýn acýsýný
eskimeye baþlamýþ bir tenin son yarýsýnda
merhamet merhemiyle bu gün
sürüm sürüm süründüðümü nasýl anlatýrým
çocuktum büyümem sandým

nereye gittiniz sarý kuþlar kýzýl kuþlar
keloðlan ve ardýndan yedi cücenin yedisi de birden
nasýl da kayboldu aklýmdan içim almýyor
babamýn musallada manasýz bakýþý
iþte þu kuþlarý donduran zaman budur içimde
ense kökünden bir tutam saçý keserken aðladýðým

kekremsi tadýyla þarabýn dilimi
pelteleþtiren halidir hayat dediðim kelepir mal
oysa eklem aðrýlarýyla çeliþen yol
kuvözde unutulmuþ bir çocuðum hala
þimdi el an Zekai Tahir Burak da üþüyorum
son katýndan baktýðým bir pencereden düþüyorum

annemi bekliyorum unutmuþ olmalý
kaleden inen yolda bir intizar gibi göz yaþlarýyla
yakasýna yapýþan saat kulesini geçerken
Güdüllü pirinç tüccarlarýndan birisi seslenir
hayýrlar uðurlar üstelik doðurduðu çileyi
en önce ben baðrýma basýyorum

yol çýkmaz sokaklarýn derdidir gitmez bir yere
vefa kalbini çalan hýnzýr dudaklarýnýn kurusudur
çatlattýkça acýtan acýttýkça yaþamý uzatan türküler için
gidiyorum artýk bu þehirden bilin çok da durmam
sizin olsun efkarlý þiirler konur sokak tunç adam heykelleri
bana þiirlerim ile ölü kuþlar yeter


Sosyal Medyada Paylaşın: