Bir kurbaða kadar yeþil-tepeden týrnaða yeþil Gözleriyse göl göl Ama hiç bir kýpýrtý da yok yaþadýðýna dair Sefil midesinin feryadýyla guurk diye Ses çýkýyor cýlýz gövdesinden Seni doyurmak deveye hendeði atlatmakla paralel Þok þok var da yok uzaya uzayanlar Varla yok arasý ayný yerlerde dolaþýp da karþýlaþmayanlar Dünya çok büyük Haydi diyelim gökten gül yaðar da Kimin kafatasýna düþer- düþer mi düþer Kimine yangýn külü kimine gül Hayalle gerçek ikiz kardeþ taklalar atarak Sabah cimnastiðinde sahildeler Hayal sahilde sanýyor kendini ikiziyle Gerçek kafasýnda sýcak bir ýslaklýk hissediyor Baþýný kaldýrýp baktý BÝR TAHTA KUÞ HAYAL GEZÝNÝRKEN GEZÝNÝRKEN Bilye bilye kara gözlü ayakkabý boyacýsý çocuk Oðuþturuyor üþüyen ellerini Piyango satýcýsýný Kestaneciyi de gördü- gerçek ter içinde nefes nefese Koþtu bir çeyrek bilet aldý iki yüz gram kestane Sonra baþladý mý zihinsel bir seyahat Sinyaller gidip gidip geliyor Hayal kafasýnda yanýk kokusuyla düþündü ki- olsa olsa kýsa devre yapar Sonra yine gerçeði sýkýþtýrýyor- boyacýya ver onlarý Tekrar tekrar gerçeðin omzuna dokunup kendine de al kestane Çok güzel kokuyor Nefsini körletme- Ýkisini ona ver- Biri sana kalsýn
Yüksel Nimet Apel
14/Aralýk/2015/Pazartesi/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.