Daha dün çocuktum sokakta,parkta,okulda arkadaþlarýmla oyunlar oynar, birbirimizin evine gelir gider ders çalýþýrdýk.. tek suçum 12 yaþýna gelmek tanýmadýðým bir amcayla evlendirilmek ne zaman büyüdüm ? ne zaman okumadan genç bir anne oldum ? benim de hayallerim umutlarým,gençliðim vardý oysaki.. evlendim.. anne oldum benim yaþýmdakiler okurken ben bebeðime bakýyorum onlar öðretmen,doktor, ben ise anneyim.. zoruma gidiyor hocam bir zamanlar okula giderken þimdi evde oturup yemek yapmak,çocuk bakmak akþam olduðun da eþimi beklemek o kapýyý korkuyla açmak gün geçtikten sonra akþam olmasýn diye dua etmek geldiðinde insafsýzca dayak yemek korkuyorum artýk anne.. ben de çocuk olmak istiyorum bende oyun oynamak, arkadaþlarýmla vakit geçirmek istiyorum ben yine o senin küçük kýzýn kalmak istiyorum. ben hiç büyümemek istiyorum aslýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuğba döner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.