BEN ÖLMEDIM ANA

Burasý çok soðuk
Üþüyorum, yalnýzým
Korkuyorum anne..
Benim oðlum , kýzým, karým
En önemlisi de sen vardýn
Hepiniz neredesiniz ?
Nereye gittiniz ?
Niye beni býraktýnýz ?
Buralar ýssýz, karanlýk
Kendinize dikkat edin anne
Çocuðum ve karým sana emanet
Babama da söyle o da üzülmesin
Onlara çok iyi bak
benden daha çok sev
Size zarar gelsin istemem
Korkma anne...
Oðlun ölmedi...
Þehit edilmedi...
Ben ölmedim ana...
Siz uyurken ben hep geleceðim
Çocuklarýmýn alnýndan öpeceðim
Karým aðlarken
Göz yaþýný silemem belki ama...
Onun hep rüyalarýna gireceðim
Aðlamamasýný isteyeceðim
Sonra senin Yanýna gelip
Sana Sarýlýp elini Öpeceðim
Özleyeceksiniz beni,
Fotoðraflarýma bakýp aðlayacak
Neredesin diyeceksiniz
Aðlama ana... oðlun hep yanýnýzda
Oðlum daha küçük,
Kýzým da öyle
Gün gelecek büyüyecekler
Arada babalarýna gelecekler
günün birin de evlenecekler
Ýkisinde de Buruk bir Acý Olacak
Diyecekler ; Keþke Babam Sað olsa
Ama Olmayacak, dönemem ben
girdim Artýk O kara Topraða
Teslim ettiniz beni Yaradana
Ben misafirdim geldim
þimdi de Gidiyorum
ve Sizi
Allah’a emanet Ediyorum.
(SAVAÞLAR BÝTSÝN ANNELERÝN YÜZÜ GÜLSÜN )

Sosyal Medyada Paylaşın: